De 'uitspringkrachten’ van Ecotap veroveren Europa. Het bijzonder gemêleerde team van Ecotap schiet naar de Europese top. Met innovatieve hoogstandjes als groene laadpalen op zonne-energie, uit duurzame materialen.
Wat moet een ambitieuze fabrikant van laadpalen in hemelsnaam beginnen met personeel met afstand tot de arbeidsmarkt? Nou, de wereld veroveren! Het bijzonder gemêleerde team van Ecotap schoot in luttele jaren naar de Europese top. Met innovatieve hoogstandjes als groene laadpalen op zonne-energie, gemaakt uit duurzame materialen. Uitspringkrachten noemt CEO Kees van Bergen zijn mensen, met gepaste trots. Wat is het geheim van Ecotap?
Openheid is het eerste wat opvalt op de werkvloer van Ecotap. Mensen zoeken elkaar op in grote gezamenlijke werkruimtes, samen brood smeren aan gigantische lunchtafels hoort daarbij. Directheid kenmerkt eveneens de bedrijfscultuur, geen gemompel binnensmonds te horen in de Boxtelse fabriekspanden. Wel een Brabants accent, Brabantse nuchterheid, bescheidenheid en droge humor. Een dynamisch, innovatief en zeer succesvol bedrijf. Met ruim 60 medewerkers, waarvan het grootste deel voorheen overal buiten de boot viel. Hoe krijgt Ecotap dat voor elkaar?
Alles ging voor de wind in het leven van Kees van Bergen, samen met vrouw en twee dochters. Zijn bedrijf in autoschoonmaakmiddelen floreerde. Gezondheid was een vanzelfsprekendheid. Tot een dierbare van Kees chronisch ziek werd. Een existentiële confrontatie voor Kees. “De machteloosheid die ik toen voelde, kende ik voorheen niet.” Maar het doorleven van de schaduwkant van het leven bracht hem iets wezenlijks. “Mijn bewustzijn groeide, meer dan ooit besefte ik wat belangrijk was. Geld verdienen was niet langer een drijfveer. Ik verkocht mijn bedrijf en stopte met werken.” Maar van de liefde alleen kon het gezin niet eindeloos leven. Kees ging Saabs verkopen, tien jaar lang.
Het was een van zijn dochters die hem wakker schudde: ‘Pap, wat laat je na in dit leven?’ “Haar terloopse vraag trof me. Terugkijkend op mijn leven zag ik dat ik van een generatie ben die het milieu aan zijn laars lapte. Ik had iets goed te maken. Ik wilde iets gaan doen met groene mobiliteit.” Vanaf dat moment omarmde het lot zijn voornemens. Allereerst ging Saab failliet, Kees zocht een nieuwe koers. Kort daarna benaderde een voormalige Saab-klant hem, Peter, een universitair geschoolde technicus. Of Kees zijn plan wilde steunen: het ontwikkelen van een laadpaal voor elektrische fietsen.
“Dit was precies wat ik zocht. Hij de techniek en ik de marketing. Alles viel op zijn plek, een bizar synchrone samenloop van omstandigheden. Ik ben de meest ongelovige man op aarde, maar deze missie leek voorbestemd. Ecotap was geboren.” Dan gaat de deur van zijn werkkamer open. Peter stapt binnen. “Daar zal je hem hebben, de veroorzaker van deze ellende!”, grapt Kees. Over synchroniciteit gesproken.
De eerste laadpaal blonk uit in eenvoud. Een ijzeren paal met een stopcontact op netstroom. Allereerst voor elektrische fietsen. Succesvol, de paal maakte een vliegende start. Maar ideeënmakers Kees en Peter ambieerden grotere milieuwinst, groene stroom was hun nieuwe droom. “Het idee van een laadpaal op zonne-energie voor elektrische fietsen, scooters en scootmobielen was revolutionair. Peter dacht dat het technisch onmogelijk was. Maar mijn gebrek aan technische kennis was hierbij een zegen. Ik dacht niet in beperkingen en geloofde er onvoorwaardelijk in. Uiteindelijk ging Peter ervoor, en maakte het onmogelijke mogelijk, echt geniaal.”
Een krachtig samenspel tussen de ideeënmaker en de technicus zorgt ervoor dat Ecotap floreert bij de gratie van hoogwaardige innovatie. Kees laat een promotiefilmpje zien. Een jonge blondine sluit in een oogwenk de accu van haar elektrische fiets aan op een groene paal met zonnepaneel. “Mijn dochter”, grinnikt Kees. In het filmpje vertelt ze dat een fietsaccu in een uur tijd is opgeladen, met een capaciteit voor 18 fietsen per dag. De paal functioneert desnoods midden in de rimboe, en je hebt er geen omkijken naar, hij is ook nog eens vandalismebestendig. Bovendien laad je meteen je telefoon of tablet op met een usb-kabel. Scholen en gemeenten zijn gretige afnemers, in heel Europa en ver daarbuiten. Kees: “Publicitair treden wij nauwelijks op de voorgrond, onze producten verkopen zichzelf. Vanuit de hele wereld komen ze hier in Boxtel kijken naar onze baanbrekende innovaties.”
Ecotap groeide razendsnel vanaf de start, nieuw talent was doorlopend nodig. Ogenschijnlijk een ideale werkplek voor succesvolle technici. Maar wat deed Kees? Perfect passende cv’s gooide hij in de prullenbak. Sterker, hij koos voor uitvallers die nergens aan de bak kwamen. Uitspringkrachten noemt hij ze liefkozend.
“Uitspringkrachten willen niet thuis achter de geraniums zitten, ze willen eruit springen, met al hun talenten.” Vanwaar deze opmerkelijke keuze? Het was zijn dierbare met een chronische ziekte. “Een vrouw met veel talenten en ambities. Haar kwaliteiten wilde ze dolgraag inzetten op de arbeidsmarkt. Maar keer op keer werd ze afgewezen op grond van haar beperking.” Hij is zichtbaar verontwaardigd. “Het is schrijnend hoe wij in Nederland omgaan met mensen die iets mankeren.” Kees trok zijn conclusies. “Vanaf dat moment wilde ik niemand meer in dienst nemen die niets mankeert. Hoe kan ik tegen een autist zeggen dat die niet deugt? Waarom zou iemand na een burn-out geen nieuwe kans mogen krijgen? Waarom een depressief iemand afserveren? Waarom is een zestigplusser te oud?” Kees nam ze allemaal in dienst.
Is dat geen problematische doelgroep voor een ambitieuze werkgever? Niet voor Kees. Sterker, hij kan zich geen gedrevener personeel wensen. “Bij Ecotap kijken we niet naar beperkingen. We laten mensen excelleren in datgene waar ze goed in zijn. Mensen krijgen hier een kans die niemand anders hun gaf. Ze krijgen hun eigenwaarde terug, je ziet ze per dag verder groeien en bloeien. Ik heb de meest gepassioneerde, loyale en getalenteerde medewerkers denkbaar. Onze klinkende bedrijfsresultaten zijn te danken aan hun tomeloze inzet.” Vele opmerkelijke succesverhalen passeren de revue. Van werknemers die ooit in de marge van de maatschappij vertoefden, maar nu schitteren met al hun kwaliteiten. Stuk voor stuk staaltjes van persoonlijke transformatie. Ecotap toont aan dat positieve aandacht wonderen doet.
Maar een sociale werkplaats is Ecotap allerminst. Ook hier tellen de knikkers. Kees betuttelt zijn werknemers niet. De idealist en de zakenman in hem gaan hand in hand. “We zijn gewoon een commercieel bedrijf dat winst moet maken, met alle werkdruk die daarbij hoort. Bovendien, uit respect verdient iedere werknemer het om aangesproken te worden op zijn of haar verantwoordelijkheid, naar draagkracht. Als iemand maximaal 40 procent kan werken en dat doet met volle inzet, is hij of zij mijn held. Maar als diezelfde persoon maar voor 30 procent werkt, krijgt deze met mij aan de stok. Bij iedere nieuwe kracht is het wederzijds aftasten. Onze begeleiders spelen zo goed mogelijk in op de mogelijkheden en onmogelijkheden van ieder individu. En natuurlijk gaat het wel eens mis. Maar dat mag hier ook. Maatschappelijke betrokkenheid staat hoog in ons vaandel, tegelijk staan we met onze voeten midden in de Brabantse klei. Welkom in de echte wereld!”
Met één druk op de knop kopieer je gratis de volledige tekst van dit verhaal
